ἐμπολή — merchandise fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εμπολή — και αμπολή, η (AM ἐμπολή) νεοελλ. 1. αυλάκι με το οποίο διοχετεύεται το νερό για άρδευση ή σε δεξαμενή μύλου, χαντάκι, οχετός, λούκι, κν. αμπολή 2. αρδευτικό φράγμα 3. πρόχειρο άνοιγμα τοίχου που χρησιμεύει ως διάβαση μσν. εισαγωγή εμπορεύματος… … Dictionary of Greek
ἐμπολαῖς — ἐμπολή merchandise fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐμπολήν — ἐμπολή merchandise fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ЭГИНА — • Aegīna, Αιγίνη, позднее Αιγινα, н. Эгина или Энгия, остров в Сароническом заливе между Арголидой и Аттикой, не многим более 2 кв. миль величиной, в большей части горист (Τριπυργία, Πανελλήνιον), на равнинах (на западе)… … Реальный словарь классических древностей
EMBOLA — Graeca vox Ε᾿μβολὴ, in genere transvectio mercium est, quae in anvem ἐμβάλλονται, iniciuntur; In specie sic dicta est olim sollennis et annua publicarum specierum transvectio, quae ex Aegypto fiebat; onus navium Alexandrinarum, quae αἰσία ἐμβολὴ … Hofmann J. Lexicon universale
EMPOLA — Graece Ε᾿μπολὴ, quaestus seu captura: unde Empolaria mulier, apud Plin. scenica est seu quaestuaria; nisi malis Emboliariam legere, Vide supra. Item merx, seu onus navis, quod proprie ἐμβολὴ seu ἀναβολὴ est: unde Αἰγυπτία ἐμπολὴ; ut vidimus in… … Hofmann J. Lexicon universale
PROSTIBULUM, a PROSTANDO — quae venalem pudorem habet: alias prostituta, locô Suetonii mox citandô: Graece ἀπὸ τέγους πόρνη. Epist. apocr. Idremiae, Δώσουσι δὲ ἀπ᾿ αὑτῶν καὶ ταῖς ἐπὶ τοῦ τέγους πόρναις. Τ´εγος enim seu ςτέγος, alias κλισία, cesta meretricia est, οἴκημα… … Hofmann J. Lexicon universale
RHOPOPOLA — Graece Ρ῾ωποπώλης, Gallice Espicier, qui merces omnes mixtas ac minutas vendit, quae Medicis, Pictoribus, Tinctoribus et Myrepsis conducunt. Latinis Seplasiarius, παντοπώλης. Marcellus, Quodque ab Idumaeis vectum seplasia vendunt, Et quidquid… … Hofmann J. Lexicon universale
έμπολος — (I) ἔμπολος, (Α) (ως επίθ. τών Διοσκούρων) έμπορος (βλ. ἐμπολαῑος). (II) η, ο (ως βοτανικός όρος) «έμπολη ιδιότητα» η ιδιότητα τών φυτών, κατά την οποία, όταν κοπεί ένα μέρος τους από το μητρικό άτομο, εμφανίζει σε κατάλληλες συνθήκες βλαστήσεως… … Dictionary of Greek
